Artikel 1 van de Grondwet biedt bescherming tegen alle vormen van discriminatie, ook discriminatie op grond van leeftijd. In 2004 is er bovendien een aparte wet gekomen die leeftijdsdiscriminatie op het werk bestrijdt en voorkomt: de Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd bij de arbeid (WGBL).
Maar door de hoge jeugdwerkloosheid én doordat ook ouderen moeilijk aan een baan komen, heeft de overheid tijdelijk de regels versoepeld. Wat mag nu wel?
- Jongeren van 18 tot 27 jaarOm jeugdwerkloosheid tegen te gaan, heeft de overheid besloten dat het tijdelijk is toegestaan om vacatures te plaatsen voor jongeren van 18 tot 27 jaar. Uit de vacaturetekst moet blijken dat de vacature specifiek gericht is op bestrijding van de jeugdwerkloosheid. Vermeld daarvoor in de vacature de volgende zin: ‘Dit is een vacature voor jongeren van 18 tot 27 jaar in het kader van de ‘Aanpak jeugdwerkloosheid’.’
- 50-plussersDe overheid heeft bepaald dat u tijdelijk in uw vacature specifiek om 50-plussers mag vragen. Vermeld in de vacaturetekst duidelijk dat de vacature onderdeel uitmaakt van het beleid dat zich richt op het voorkomen van werkloosheid onder 50-plussers. Dit doet u door de volgende zin toe te voegen: ‘Deze vacature past in het beleid van het ministerie van SZW dat mede is gericht op de bestrijding van werkloosheid onder de doelgroep 50-plus.’
De volgende zaken zijn niet toegestaan:
- Vragen om iemand met een bepaalde (maximale) leeftijdBijvoorbeeld: ‘Gelet op het feit dat het een fysiek zware functie betreft, zoeken wij iemand van maximaal 35 jaar’. Dit mag niet. U kunt wel vragen om iemand met een goede conditie vanwege de aard van de werkzaamheden.
- Indirect leeftijdsonderscheidEr is sprake van indirect leeftijdsonderscheid als u in uw vacature vraagt om bijvoorbeeld studenten, scholieren, jongens, meiden, schoolverlaters of starters. Dat mag niet. De meeste studenten en scholieren zijn namelijk jonger dan 25 jaar. U kunt bijvoorbeeld wel vragen om flexibele kandidaten of kandidaten die buiten kantoortijden willen werken.
Klacht of melding: wat is het verschil?
Een klacht dient u in wanneer u wilt dat er vervolgstappen genomen worden. Een ADB toetst de klacht allereerst aan de verschillende antidiscriminatiewetten. In samenspraak met de klager bekijkt het ADB daarna welke acties ondernomen kunnen worden. Een ADB kan bijvoorbeeld zorg dragen voor bemiddeling of doorverwijzing, of u begeleiden bij het indienen van een aangifte bij de politie of een verzoek bij de Commissie Gelijke Behandeling (CGB).
Als u wilt dat de gebeurtenis alleen geregistreerd wordt, of als u getuige bent geweest van een incident, dan kunt u een melding doen. Er wordt dan géén contact met u opgenomen. Melden kan bij veel ADB’s ook anoniem. Registratie is belangrijk om een beeld te krijgen van de aard en omvang van de problematiek. ADB’s en Art.1 kunnen zo trends signaleren en vervolgens bij de overheid en gemeentes aandringen op actie. Het heeft dus zeker zin om incidenten te melden.
Doe een melding vaan leeftijdsdiscriminatie
Ongelijk behandeld omwille van uw leeftijd? Iedereen die zich gediscrimineerd voelt of getuige is geweest van discriminatie kan terecht bij een antidiscriminatiebureau (ADB) of meldpunt in de regio. Hier zijn geen kosten aan verbonden. Een overzicht van antidiscriminatiebureaus of antidiscriminatievoorzieningen vindt u op Discriminatie.nl/antidiscriminatiebureaus
Ook kunt u de Discriminatie advieslijn bellen: 0900 – 235 43 54 (10 cent per minuut).
Meer over discriminatie tijden sollicitatie?
Meer over discriminatie tijdens solliciteren: tips, regels, hulp en vraag en antwoord.
